"Θα θυμάμαι πάντα τα υπέροχα μαύρα, μακριά της μαλλιά και τα μελαγχολικά της μάτια...».
H Κωνσταντίνα Πέππα, με μια ανάρτησή στο facebook προφίλ της, μας θυμίζει τι μπορεί να συμβεί μέσα σε μια στιγμή.
«Στο Γυμνάσιο (1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου) είχα μια καταπληκτική δασκάλα Γαλλικών, την κυρία Άννα Σιάμπου. Έμπαινε στην τάξη σχεδόν νυχοπατώντας, αφού τόσο μόνο χρειαζόταν για να μεταφέρει την αέρινη και ψηλόλιγνη σιλουέτα της. Χαμηλών τόνων πάντα, με απίστευτη αγάπη για αυτό που έκανε, ευγενική και πάντα κοντά σ' εμάς τους τρελούς εφήβους που δεν θέλαμε να πάρουμε και πολύ σοβαρά τα Γαλλικά. Είχε όμως τον μαγικό της τρόπο και μας έκανε να τα αγαπήσουμε...
Πριν από λίγο καιρό, η κυρία Άννα συνόδευε τους μαθητές της σε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο Πολεμικό Μουσείο. Το πούλμαν εν κινήσει κι εκείνη όρθια να μιλάει στα παιδιά...
Ένα πολύ απότομο φρενάρισμα του οδηγού -προκειμένου να αποφύγει έναν οδηγό που πέρασε με κόκκινο- ήταν αρκετό για να περάσει αυτή η αέρινη ύπαρξη σε άλλους κόσμους...
Είναι πραγματικά τρομακτικό τι μπορεί να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη...
Θα θυμάμαι πάντα τα υπέροχα μαύρα, μακριά της μαλλιά και τα μελαγχολικά της μάτια...».
H Κωνσταντίνα Πέππα, με μια ανάρτησή στο facebook προφίλ της, μας θυμίζει τι μπορεί να συμβεί μέσα σε μια στιγμή.
«Στο Γυμνάσιο (1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου) είχα μια καταπληκτική δασκάλα Γαλλικών, την κυρία Άννα Σιάμπου. Έμπαινε στην τάξη σχεδόν νυχοπατώντας, αφού τόσο μόνο χρειαζόταν για να μεταφέρει την αέρινη και ψηλόλιγνη σιλουέτα της. Χαμηλών τόνων πάντα, με απίστευτη αγάπη για αυτό που έκανε, ευγενική και πάντα κοντά σ' εμάς τους τρελούς εφήβους που δεν θέλαμε να πάρουμε και πολύ σοβαρά τα Γαλλικά. Είχε όμως τον μαγικό της τρόπο και μας έκανε να τα αγαπήσουμε...
Πριν από λίγο καιρό, η κυρία Άννα συνόδευε τους μαθητές της σε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο Πολεμικό Μουσείο. Το πούλμαν εν κινήσει κι εκείνη όρθια να μιλάει στα παιδιά...
Ένα πολύ απότομο φρενάρισμα του οδηγού -προκειμένου να αποφύγει έναν οδηγό που πέρασε με κόκκινο- ήταν αρκετό για να περάσει αυτή η αέρινη ύπαρξη σε άλλους κόσμους...
Είναι πραγματικά τρομακτικό τι μπορεί να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη...
Θα θυμάμαι πάντα τα υπέροχα μαύρα, μακριά της μαλλιά και τα μελαγχολικά της μάτια...».
ΔΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΗΣ
Ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Εμείς τη γνωρίσαμε στα πρώτα βήματα της ως καθηγήτρια Γαλλικών. Υπήρξε πάντα δίπλα μας, μας συμπαραστεκόταν στα δύσκολα, μας συμβούλευε, περισσότερο ως φίλη παρά ως καθηγήτρια… Και σε όλες τις εκδρομές υπήρξε πάντα πρόθυμη να μας συνοδεύσει για να καταφέρουμε να πάμε, αψηφώντας την τόσο μεγάλη ευθύνη (που μεγαλώνοντας τη συνειδητοποίησα). Παρούσα ακόμα και πρόσφατα στα reunion μας. Δεν της άξιζε να φύγει έτσι. Θα είναι για πάντα όμως στην καρδιά μας για αυτό που μας προσέφερε και τις αξίες που μας δίδαξε. Καλό ταξίδι….
Είναι απίστευτο! Τραγικό!!Απώλεια μεγάλη για το σχολειό!! Να φύγει…από μια εκδρομή!!!Αννούλα μας γλυκειά καλό Παράδεισο!!καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων!!!!Αθάνατη!!!!
Καθηγήτρια δική μου και των παιδιών μου... Πραγματικά πόσο τραγικό… Δεν ήταν η ώρα της αυτή είχε ακόμα πολλά χρόνια μπροστά της… Καλό της ταξίδι…
Καλό ταξίδι Άννα μας ! Σ’ ευχαριστούμε για όσα μας δίδαξες αλλά κυρίως για όσα «μοιράστηκες» μαζί μας ως φίλη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια καλό παράδεισο.
Ότι και να γράψει κάποιος για την Άννα είναι λίγο. Αν και τα τελευταία χρόνια η απουσία μου από τα φαληρικά δρώμενα είναι αισθητή τα νέα με συγκλόνισαν. Το μόνο που μένει είναι οι αναμνήσεις από την Άννα όλα τα χρόνια που την είχα ως καθηγήτρια!
Κα Αννα(γιατί έτσι μου εχεις μείνει από τις αναμνήσεις του σχολείου)ήσουνα ΠΟΛΥΥΥΥ ΚΑΛΛΛΗΗΗ σε όλα!!!θα λείψεις!!ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ!!Γιατί χάνουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας!!Αλλά….θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή εκεί πάνω….σίγουρα…!!!
Αχ αγαπημένη μας Κυρια Σιαμπου, με Κ κεφαλαίο, μας είχες δίπλα σου και πάντα με το μέρος μας και μας μιλούσες και μας συμβουλεύες και μας υποστηρίζες. Αχ Άννα μας, τι τραγικό και άδικο φινάλε…. Ξέρω, εκεί που είσαι τώρα, θα έχεις την καλύτερη παρέα: τη Δάφνη και τη Βιολέττα μας και τον Βαγγέλη και τον Τάκη και τον Γιάννη. Κάνεις τους δεν ξεχάστηκε να τους πεις. Ούτε κι εσύ θα ξεχαστεις, τόσο όμορφη ψυχή, τέτοια καρδιά, δεν ξεχνιέται. Θα ξαναβρεθούμε κάποια στιγμή, au revoir cherie….
Την είχα καθηγήτρια στο λύκειο υπέροχος άνθρωπος και αγαπούσε τα παιδιά πολύ κρίμα που έφυγε τόσο αδικα
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα καλό ταξίδι,υπήρξες άριστη καθηγήτρια και υπέροχος άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφή