Και δικαστήρια! Και οικoνομική κατάρρευση! Και φυγή στην Ελβετία, εκεί, που όσο μεγαλόπρεπα και αν ήταν τα πράγματα, Αιγαίο δεν είχε, ούτε καράβια με το σήμα του το AG να σκίζουν γαλανά νερά. Και ούτε απελπισμένους εργαζόμενους, ούτε ταλαιπωρημένους επιβάτες και κάτοικους νησιών, ούτε διαταγές πληρωμών, ούτε εντάλματα σύλληψης, ούτε και επιβατηγά πια που πήγαιναν για παλιοσίδερα!
Ώσπου πέθανε εκεί, στην ψυχρή ομορφιά των ψηλών Αλεών με τους καθωσπρέπει πολιτισμένους κατοίκους. Ήταν ο Γεράσιμος, ο Μάκης Αγούδημος. Ο τετραπέρατος Κεφαλλονίτης. Εκείνος που ακόμα και μετά θάνατον, χρέη δεν έσβησε. Πριν λίγες, μόλις ώρες, οι απόγονοί του, οι κληρονόμοι, τα λατρεμένα του παιδιά, έχασαν τελικά τα ακίνητα που τους είχε αφήσει στη Γλυφάδα λόγω χρεών προς τις τράπεζες! Εφήμερα και τα σώματα και τα χρήματα, όπως έλεγε και κάποιος αρχαίος Έλληνας στοχαστής! Εφήμερα και τα έργα των ανθρώπων… όπως αυτό, το φαραωνικών διαστάσεων στην Γλυφάδα:
Και μετά θάνατον, κτίριό του σε πλειστηριασμό…
Το πολυώροφο κτίριο, στη λεωφόρου Μεταξά 52, στην Γλυφάδα, που την επικαρπία έχει η σύζυγος του πρόσφατα αποθανόντος εφοπλιστή Μάκη Αγούδημου, η Ανθή Μαρία, και την ψιλή κυριότητα η κόρη του Αλκμήνη, πέρασε μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών σε εταιρεία που ανήκει στην Alpha Bank. Στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να το πουλήσουν δύο φορές, χωρίς αποτέλεσμα.
Το ποσό της οφειλής για το οποίο η Alpha Bank ξεκίνησε τη διαδικασία του πλειστηριασμού φθάνει τα 4,48 εκατ. ευρώ. Το κτήριο αποτελείται από δύο υπόγεια – γκαράζ, ισόγειο, τρεις ορόφους, καθώς και δώμα και σε αυτό λειτουργούν καταστήματα και γραφεία. Το οικόπεδο φθάνει τα 1.149 τ.μ. Τιμή πρώτης προσφοράς ορίστηκαν οι 442.000 ευρώ για το δικαίωμα της επικαρπίας και 1.77 εκατ. ευρώ για το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας! Το ακίνητο συνοδεύεται με βάρη και προσημειώσεις και αναγκαστικές κατασχέσεις υπέρ της Alpha και της ΔΟΥ πλοίων Πειραιά συνολικής αξίας της τάξης των 9 εκατ. ευρώ.
Από ναύτης, πλοιοκτήτης…
Ο Μάκης Αγούδημος καταγόταν απ’ την πανέμορφη Αγία Ευφυμία της Κεφαλονιάς, αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Λένε πως τελείωσε μια ιδιωτική σχολή άσχετη, αλλά εκείνος ισχυριζόταν πως αποφοίτησε από Ακαδημία του Εμπορικού Ναυτικού και έφθασε μέχρι τον βαθμό του πλοιάρχου. Όπως και να ‘χει, τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε μαζί με τον αδελφό του, τον Μίμη, στα καράβια της εταιρείας «Ακτοπλοΐα Αιγαίου Αδελφών Τυπάλδου» των συμπατριωτών του από την Κεφαλονιά Χαράλαμπου και Σπύρου Τυπάλδου.
Τα πρώτα του χρόνια ήταν ναύτης. Σε ένα του ταξίδι στην Αίγυπτο γνωρίζει την μελλοντική σύζυγό του, την Ανθή-Μαρίνα Κωσταρά την οποία φωνάζουν Ροδάνθη, με καταγωγή από την Κάσο. Απέκτησαν πέντε παιδιά. Τον Αλέξανδρο, την Αλκμήνη (Μιλένα), τη Θάλεια (Νταλιάνα) τη Δήμητρα και τον Νικόλαο.
Με τη βοήθεια της κοσμοπολίτισσας, εργατικής, πολύγλωσσης, καλλιεργημένης γυναίκας του, που εργαζόταν, τότε, σε ναυτιλιακό γραφείο στον Πειραιά και με την αξιοσημείωτη περιουσία της, αγοράζει το πρώτο πλοίο του σε ηλικία 34 ετών. Ήταν το 1976. Επρόκειτο για φορτηγό, το οποίο αμέσως ναύλωσε για να μεταφέρει τσιμέντο στην Αίγυπτο. Μπάρκαρε, μάλιστα, με αυτό. Στο φουγάρο διακρινόταν το σινιάλο «G.A.». Τα πρώτα χρόνια της εισόδου του στην ναυτιλία, ήταν μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Μίμη με έμβλημά τους το «Η.Α.» που σήμαινε Ηνωμένοι Αγούδημοι.
Το ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Παπανδρέου, η «Δημητρούλα»
Στις αρχές του ’80 η παγκόσμια ναυτιλία έβγαινε τσακισμένη από την κρίση που την είχε γονατίσει. Εφοπλιστικά τζάκια καταστράφηκαν, ενώ δημιουργήθηκαν καινούργια. Όπως και να ‘χει, εκείνες τις δύο πρώτες τετραετίες του ΠΑΣΟΚ και με αφετηρία το 1982, έναν χρόνο μετά την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Μάκης Αγούδημος γιγαντώθηκε επιχειρηματικά. Τότε χάρη στον αναπτυξιακό νόμο της εποχής 1262/1982, κατάφερε να πάρει τις πρώτες επιδοτήσεις, με συμβουλές, υποδείξεις και παροτρύνσεις, όπως λέγεται, του καλού του φίλου, Γιώργου Κατσιφάρα, υπουργού, τότε, Εμπορικής Ναυτιλίας. Άλλοι πάλι, κάνουν λόγο πως ήταν ο Αντώνης Λιβάνης, ο οποίος ήταν ο κολλητός φίλος του Αγούδημου και αυτός που τον έφερε σε επαφή με τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Πάντως, με τα πρώτα 1.600.000.000 δρχ., αγοράζει τα δύο πρώτα πλοία του, το «Μιλένα» και το «Νταλιάνα», που έφεραν τα ονόματα των δύο κοριτσιών που είχε αποκτήσει από τον γάμο του με τη Ροδάνθη Αγούδημου -δύο γιαπωνέζικα σκαριά, που ανήκαν στην ιαπωνική Diamond Ferry. Το 1989 προχώρησε στην αγορά του γυάλινου πύργου στην Ακτή Μιαούλη, που σήμερα, ρημαγμένο κουφάρι, με τις επιγραφές της εταιρίας ξεθωριασμένες πάνω του, στέκει εις ανάμνηση παλαιών μεγαλείων, εφιαλτικά μοναχικό χωρίς ζωή μέσα του.
Εκεί βρισκόταν το γραφείο του Γεράσιμου Αγούδημου, στο οποίο έφτανες, αφού περνούσε μια σκάλα καραβιού για να οδηγηθείς στο προσωπικό του χώρο, που ήταν μεγαλύτερος, λέγεται, από 200 τετραγωνικά. Το 1989 απέκτησε και τα πλοία «Ροδάνθη» και «Δημητρούλα», το 1990 το «Μαρίνα» και μετά τα δύο «Ρομίλντα.
Φημολογείται πως το «Δημητρούλα» πήρε το όνομά του από τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, για να κολακευτεί ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ ήταν αυτό που σημαιοστολισμένο τους οδήγησε στην Τήνο για το τάμα εκείνης. Όσο για το «Ροδάνθη», άλλαξε με την πολυτέλειά του τα θαλασσινά ταξίδια, χάρη στις πρωτοφανείς για την εποχή ανέσεις, όπως πισίνα, disco, καταστήματα, χώρους αναψυχής, ωραία έπιπλα, σαν πλωτό ξενοδοχείο πολυτελείας.
«Δουλειά, ρε, δουλειά! Work, λέμε, work»
Ήταν γνωστό πως αγαπούσε τα άλογα, τα πούρα, τα εντυπωσιακά σπίτια, τα τεράστια γραφεία, τα ακριβά αυτοκίνητα. Ήταν γνωστή, όμως, και η απρόβλεπτη, εκρηκτική συμπεριφορά του. Ανεκδοτολογική έχει μείνει η συμπεριφορά του Αγούδημου στους Φιλιππινέζους ναυτεργάτες του, που επειδή καθυστερούσαν τις εργασίες στο πλοίο «Ροδάνθη», ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι για τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, με το πούρο του στο χέρι, τους φώναζε: «Γιατί αργείτε; Δουλειά, ρε, δουλειά! Work, λέμε, work»!
Ένας έμπειρος στα ναυτιλιακά δημοσιογράφος κάνει λόγο για ένα ραντεβού μαζί του, στο πολυτελές και φαραωνικών διαστάσεων γραφείο του, που τον υποδέχτηκε με σακάκι, γραβάτα, πούρο πίσω απ το βαρύ γραφείο του. Όταν σηκώθηκε απ’ την δερμάτινη πολυθρόνα του, αποκαλύφθηκε πως από κάτω απ’ το καλοραμμένο σακάκι φορούσε… σκελέα, ήτοι σώβρακο μάλλινο μακρύ!
Το 1992, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον ναύαρχο Π.Ν. Αλέξανδρο Παπαδόγγονα, υπουργό Ναυτιλίας έγινε ο πρώτος πλοιοκτήτης που προχώρησε σε υποστολή της ελληνικής σημαίας σε επιβατηγό πλοίο ως… ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στην κυβέρνηση! Μάλιστα διοργάνωσε και ειδική τελετή με προσκεκλημένους!
Σ’ αυτή την τελετή και επειδή αξιωματικός στη Διεύθυνση Θαλασσίων Συγκοινωνιών του είχε εγκρίνει δύο αντί για τρεις άδειες σκοπιμότητας, προφανώς κατόπιν εντολών, ο καπετάν Μάκης έβγαλε λόγο που αναμεσά σ’ άλλα έλεγε: «Μα με τι τρόπο ζούμε; ο Πρωθυπουργός μου είπε για τρεις δρομολογήσεις, ο υπουργός μου είπε για τρεις δρομολογήσεις και ποιος είναι αυτός -ανέφερε το όνομα του αξιωματικού- που μου έκανε τα τρία… δύο;»!
Ο Σημίτης, ο Σφηνιάς, η 17η Νοέμβρη
Ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης και υπουργός Ναυτιλίας ο Σταύρος Σουμάκης, όταν ο Παντελής Σφηνιάς άρχισε να εξαγοράζει τις μικρότερες ακτοπλοϊκές εταιρείες θέλοντας να δημιουργήσει μια τεράστια μονοπωλιακή Minoan Flying Dolphins, με δυνατό του σημείο τα ταχύπλοα επιβατηγά, στα οποία είχε επενδύσει. Ο Μάκης Αγούδημος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Είχε δώσει τότε και συνέντευξη τύπου λέγοντας την φράση «Ζούγκλα έχουμε γίνει». Το διαβάζει ο Παντελής Σφηνιάς και δίνει συνέντευξη απαντώντας πως, «εμείς είμαστε σούπερ μάρκετ, δεν είμαστε μπακάλικο»!
Τελικά ο Μάκης Αγούδημος αν και δήλωνε ότι «η λύση στην ακτοπλοΐα δε θα δοθεί μέσα από μονοπώλια» τα βρίσκει με τον Παντελή Σφηνιά και πουλάει την εταιρεία του. 20 Σεπτεμβρίου του 2000. Το δραματικό ναυάγιο του «Σάμινα». Ο Παντελής Σφηνιάς αυτοκτονεί στις 29 Νοεμβρίου του ίδιου έτους πέφτοντας από τα μπαλκόνι του γραφείου του και συντρίβεται στο κέντρο του λιμανιού του Πειραιά.
Ο Μάκης Αγούδημος, που είχε τόσο συγκρουστεί με τον αυτόχειρα επιχειρηματία, είναι ο μόνος που έβγαινε στα τηλεοπτικά κανάλια και τον υπερασπιζόταν. Η δημοσιότητά του για το θέμα τον φέρνει στο στόχαστρο της 17 Νοέμβρη. «Είχαμε αποφασίσει να εκτελέσουμε τον Αγούδημο για την υπόθεση του ναυαγίου του «Σαμίνα», επειδή τον θεωρούσαμε εκπρόσωπο του εφοπλιστικού καπιταλισμού», είχε δηλώσει στην κατάθεσή του ο Σάββας Ξηρός.
Η δραματική, οικονομική καταστροφή
Λένε, πως αν ο Μάκης Αγούδημος είχε μείνει στην εμπορική ναυτιλία θα είχε στόλο πάνω από 100 πλοία, πως είχε καλές επιχειρηματικές ιδέες και υπεράνθρωπη εργατικότητα. Λένε πως τον παρέσυραν και μπήκε στην ακτοπλοΐα. Λένε πως έμπλεξε με πολιτικές καταστάσεις και πως μόλις άλλαξαν οι δυνατοί εκείνος, τα ‘χασε όλα! Και όπως να ‘χει, είναι πια η ΝΔ στην εξουσία, με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, όταν αρχίζει η δραματική αντίστροφη μέτρηση. Πάνω στο κρεβάτι του, νεκρός, με μία σφαίρα στο κεφάλι, βρίσκεται εκείνη την εποχή, ο στενός συνεργάτης του Αγούδημου, ο Γιώργος Καμπαγιάννης.
Η καταστροφή έχει ήδη, από πριν δρομολογηθεί. Την άνοιξη του 2009, ο Μάκης Αγούδημος, χάνει την πλεύση σε 16 άγονες γραμμές, αφού απορρίπτονται οι αιτήσεις της G.A Ferries. Ζητούσε σθεναρά, να του αποπληρωθούν τα εννέα εκατομμύρια που του χρωστούσε το Δημόσιο από την εκτέλεση των δρομολογίων στις άγονες γραμμές, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Οι προμηθευτές σταμάτησαν να δίνουν πίστωση, η εταιρεία καυσίμων ήθελε προκαταβολικά τα λεφτά για να εφοδιάσει τα πλοία και το τέλος πλησίαζε με γρήγορους ρυθμούς.
Εκείνο τα καλοκαίρι του 2009 τελικά εκτέλεσαν δρομολόγια, παρά τα προβλήματα, τρία από τα πλοία του, ύστερα από άδειες που έδωσε το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και σε διακανονισμό με τους εργαζόμενους. Σταδιακά ακινητοποιήθηκαν τα οκτώ πλοία της G.A.Ferries και 600 ναυτικοί και άλλοι 100 περίπου υπάλληλοι στα γραφεία και ναυτικοί πράκτορες ήρθαν σε οικονομικά αδιέξοδα και απελπισία.
Η επιβολή λουκέτου στη ναυτιλιακή αυτοκρατορία Αγούδημου είναι γεγονός. Τα χρέη που είχε συσσωρεύσει προς τις εταιρίες πετρελαιοειδών για προμήθεια καυσίμων, τις εταιρίες επισκευών, αλλά και προς τον ΟΛΠ έφτασαν τα 20.000.000 ευρώ! Η υγεία του κλονίζεται, ενώ κάποιοι θεωρούν ότι αποπειράθηκε να βάλει τέλος στη ζωή του λόγω της οικονομικής ασφυξίας, όταν μεταφέρθηκε ξαφνικά σε ιδιωτικό νοσηλευτικό κέντρο της Γλυφάδας λόγω «φαρμακευτικής δηλητηρίασης».
Τα πλοία–καμάρια του Γεράσιμου Αγούδημου, που κάποτε μόνος του έλυνε τους κάβους για να αποπλεύσουν και που περνούσε τις μέρες του μιλώντας με τους καπετάνιους τους, παίρνουν τον δρόμο προς τα διαλυτήρια πλοίων της Τουρκίας. Το 2010, πωλείται η υπερπολυτελής βίλα του στην περιοχή Γαλάζια Ακτή του Λαγονησίου για κάτι παραπάνω από 15.000.000 ευρώ. Είναι το σπίτι που είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες, νύχτες πολυτέλειας και χλιδής ειδικά με γάμους των κοριτσιών του Αγούδημου.
Τα υπόλοιπα ακίνητα βγαίνουν σε πλειστηριασμό το ένα μετά το άλλο. Ανάμεσα σ’ αυτά, το τριώροφο κτίριο που βρίσκεται σε οικόπεδο 1,1 στρέμματος στη Γλυφάδα, ένα οικόπεδο ενός στρέμματος με κτίσματα στην περιοχή των Καλυβίων, αλλά και μια βίλα 750 τ.μ. σε οικόπεδο 620 τ.μ. στο Παλαιό Φάληρο.
Το Λουγκάνο, το τέλος και μια κηδεία με καθυστέρηση
Το 2010 ο καπετάν Μάκης φεύγει για το Λουγκάνο της Ελβετίας. Μένει σε ένα πολυτελές διαμέρισμα 200 τετραγωνικών μέτρων που είχε αγοράσει πριν σχεδόν 20 χρόνια. Τα πέντε του παιδιά δεν τον ακολουθούν και μένουν στην Ελλάδα. Καταδικάζεται, ερήμην, από το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά. Εκδίδεται σε βάρος του ένταλμα σύλληψης, γιατί δεν προσήλθε στο εδώλιο για να δικαστεί για το αδίκημα της άμεσης συνέργειας σε ανακριβή απόδοση ΦΠΑ κατ’ εξακολούθηση, συνολικού ποσού που υπερβαίνει ανά φορολογικό έτος τα 100.000 ευρώ.
Λέγανε ότι οι ελληνικές δικαστικές Αρχές θα ζητούσαν από την ελβετική δικαιοσύνη να συνδράμει στη σύλληψη και έκδοση του Γεράσιμου Αγούδημου στην Ελλάδα. Και ένα ανοιξιάτικό Σάββατο, πριν το Πάσχα του 2018, λοιπόν, ο καπετάν Μάκης, στα 76 του, αποχαιρετά αυτόν τον κόσμο, φτωχό ή πλούσιο, στεριανό ή νησιώτικο, πολιτισμένο ή απλοϊκό, χωρίς να βλέπει θάλασσα, σε ένα νοσοκομείο, σε κάποιο καντόνι της τακτοποιημένης, ήσυχης Ελβετίας. Καπνοί από φουγάρα καραβίσια, σφυρίγματα αποχαιρετισμού μεγάλων πλοίων, ήχοι από ασύρματες επικοινωνίες, φωνές, οικείες από γλαροπούλια εδώ δεν υπάρχουν. Τίποτα γνωστό, αγαπημένο, πελαγίσιο.
Η κηδεία του, στο νεκροταφείο της Βουλιαγμένης, έγινε σχεδόν δύο εβδομάδες μετά από τον θάνατό του στην Ελβετία. Η καθυστέρηση οφείλονταν στις αργίες το Πάσχα καταρχήν των Καθολικών και ακολούθως των Ορθοδόξων που δημιούργησαν γραφειοκρατικά προβλήματα, αλλά και γιατί στην Ελλάδα, τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν γίνονται κηδείες. Ήταν εκεί, η οικογένεια, στενοί συγγενείς, παλιοί συνεργάτες και κυρίως μέλη των πληρωμάτων στα πλοία του.
Έλειπαν οι πολιτικοί και οι συνάδελφοί του, οι συμπαίκτες, οι ανταγωνιστές, αλλά φτιαγμένοι απ’ την ίδια στόφα με αυτόν της οικογένειας της ακτοπλοΐας. Έκανε παιδιά, ταξίδια, περιουσία! Τα ‘χασε όλα! Είχε συμπάθειες και αντιπάθειες, αγάπες και μίση, φίλους και εχθρούς, περιπέτειες πολλές! Είχε και ένα συρτάρι που έβαζε λεφτά και τα προσέφερε χωρίς να ρωτάει σε όποιον εργαζόμενο είχε ανάγκη! Είχε ναι! Ώσπου έλυσε το κάβο για το τελευταίο ταξίδι και πάει κι αυτός στα προσωπικά πέλαγα της δικής του λησμονιάς…
πηγή:mononews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου