Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Π.Φάληρο:Το "τυχερό" πλοίο του Λάτση-Πλωτό μουσείο "Νεράιδα" [ΒΙΝΤΕΟ]

Ο Γιάννης Λάτσης αγόρασε το Laurana τον Δεκέμβριο του 1949 από μαλτέζικη ακτοπλοϊκή εταιρεία και στις αρχές του επόμενου έτους σάλπαρε για πρώτη φορά στον Αργοσαρωνικό με το όνομα που είχε λάβει από τους Ιταλούς ιδιοκτήτες της δέκα περίπου χρόνια πριν.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το κτίριο-"πλοίο" του Ωνάση με τους κύκλους της Ολυμπιακής που κοσμεί το Παλαιό Φάληρο

Η "Νεράιδα" στον Αργοσαρωνικό

Βαπτίστηκε «Νεράιδα» από τον Νικόλαο Πλαστήρα, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι της Ύδρας και μετά από ονομαστική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε εν πλω. Στα 25 περίπου χρόνια των δρομολογίων του στον Αργοσαρωνικό είχε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, σε πλήθος ελληνικών ταινιών αλλά και το 1957 στη χολιγουντιανή παραγωγή «Το Παιδί και το Δελφίνι» του Jean Negulesco, με πρωταγωνιστές τη Sophia Loren, τον Alan Ladd και τον Clifton Webb. Συνηθέστερο δρομολόγιο του πλοίου ήταν Πειραιάς-Αίγινα-Μέθανα-Πόρος-Ύδρα-Ερμιόνη-Σπέτσες, ενώ πολλές φορές έδενε στο Λεωνίδιο και τη Μονεμβασιά, αλλά και στην Επίδαυρο. Εκτός από τα τακτικά δρομολόγια, στο κατάστρωμα του Νεράιδα φιλοξενήθηκαν κοινωνικές εκδηλώσεις, νυχτερινές κρουζιέρες και χοροεσπερίδες.

Στην Αδριατική

Το πλοίο με το όνομα Laurana κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία Cantieri Navali del Quarnaro στο τότε ιταλικό Fiume (σημερινή Rijeka της Κροατίας) μεταξύ των ετών 1938-1939. Αμέσως μετά τη ναυπήγησή του χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση ακτοπλοϊκών δρομολογίων στα λιμάνια της Αδριατικής.

Μέρος του στόλου της Ιταλίας, με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις ως διασωστικό πλοίο, καθώς ήταν ένα γρήγορο και ευέλικτο σκαρί που μπορούσε εύκολα να μεταβαίνει σε ναυάγια και να περισυλλέγει διασωθέντες και τραυματίες, προκειμένου να τους μεταφέρει στα πλωτά νοσοκομεία του ιταλικού ναυτικού. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός στο τέλος του πολέμου είχαν χαθεί τα υπόλοιπα έξι διασωστικά και πλωτά νοσοκομεία και μόνο το Laurana διασώθηκε, παρόλο που καταλήφθηκε από πλοία του βρετανικού στόλου κοντά στη Μάλτα. Για τα επόμενα χρόνια μέχρι το τέλος του 1949, χρησιμοποιήθηκε στην ακτοπλοϊκή διασύνδεση Μάλτας-Συρακουσών.